Պետք է սկզբունքներ ունենալ, ու դա չպետք է լինի «փողին մուննաթ»-ը

Իսկ ՀՀ-ում լրագրողն ունի՞ գաղափարական ու անհատական կարմիր գծեր պետության, ազգի, ընտանիքի մասով:

Թե՞ հարցը փողը, հետևաբար՝ վարկանիշն է:

Լրագրողական աշխատանքի պոպուլիստական սկզբունքներին հղում անելը ձեզ կպահեք. կոշտ բաներ չասեմ, կարող եք պատկերացնել:

Կարո՞ղ է, ասենք, ուլտրալիբերալ, գործակալական ցանցի կողմից լավ ֆինանսավորվող ԶԼՄ-ն, նրա լրագրողը միանգամից անցում կատարել ազգային-պահպանողական հարթակ ու սկսեն խոսել ազգային պետությունից, հայկական նպատակներից, անհանգստանան Արցախի թեմաներով:

Այո, ՀՀ-ում կարող է:

Հիմքը՝ «փողին մուննաթ»-ը:

Լրագրողը, բացի աշխատավարձի առաջնահերթությունից, պետք է սկզբունքներ ունենա, ու դա չպետք է լինի «փողին մուննաթ»-ը, կամ «փողը մութ տեղը լույս ա տալիս»-ը:

ՀՀ-ն շատ փոքր է, մեդիա ոլորտն էլ գիտակների համար ոչ մի նորահայտ թեմա չի ծնում, թե ով ումից է ֆինանսզվորվում ու պատվիրվում:

Լրագրողը, ինչպես քաղգործիչը, դասախոսն ու մնացյալը, եթե արժեքային չէ, փողով տեքստ գրող է, խնդիր է ու առաջինը՝ հենց ինքն իր համար:

Արժեքային հստակությունը փրկության ուղի է վաղը, եթե պետությունը լինի:

Ով այսօր ձեզ՝ մեդիաների մի զգալի մասին, գումար է տալիս, նա վաղն առհասարակ չի լինելու քաղաքական դաշտում:

Իմացեք, վերադարձ նախկիններին չի լինելու, քանի որ իմացողները լավ գիտեն, թե ով է ում վճարում, և որ լրագրողը ում տակ է:

Ձեզ համար միգուցե անսովոր տեքստեր եմ, չէ՞, գրում:

Նոր տերեր էլ չեք գտնելու, քանի որ լրագրությամբ դժվար էլ զբաղվեք, առավել արդյունավետ գործեր էլ կան:

Սա անվճար խորհուրդ է:

Հ.Գ. Այսօր, երկար մերժումներից, արձակուրդից հետո, հերթական՝ կարծեմ 2-րդ հարցազրույցի հրավերը ստացա, չնայած մերժման օբյեկտիվ այլ պատճառին, խոսելու ժամանակն անցել է. գործողությունների ժամանակն է ու՝ շատ վաղուց:

Իշխանությանը պահում է ընդդիմության կոնկրետ մի մասը՝ հղում անելով գլոբալ ուժերին: Բազմիցս եմ ասել: Իրենց հարցերը լուծեք, երկրում իրավիճակ կփոխվի:

Ես լավ գիտեմ՝ ովքեր են կարդում այս գրառումները և ում ու ինչպես ներկայացնում:

Խնդիրը լուծվելու է:

Ալեն Ղևոնդյան

Մեկնաբանություններ